اثر اندازه و تنوع درآمدها بر ریسک سیستمی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش به بررسی رابطه میان اندازه، تنوع درآمدها و اثر تعاملی این دو با ریسک سیستمی بانک های خصوصی می پردازد. ریسک سیستمی با شاخص کمبود مورد انتظار نهایی (mes) سنجیده می شود. این معیار، میانگین بازده سهام بانک در زمان هایی است که بازده شاخص بخش بانکی به زیر ارزش در معرض ریسک سقوط می کند. داده های ترکیبی 8 بانک پذیرفته شده در بورس در سال های 93-88 جهت تخمین رابطه رگرسیونی به کار گرفته می شوند. یافته های پژوهش نشان می دهد تنوع درآمدهای بانک که با شاخص nii (درآمد غیر از بهره) سنجیده می شود، بر ریسک سیستمی آن اثر معکوس دارد. به عبارت دیگر بانک هایی که درآمد بهره در پرتفوی درآمدی آن ها سهم بیشتری داشته باشند، ریسک سیستمی بالاتری خواهند داشت. همچنین اثر تنوع درآمدها بر کاهش ریسک سیستمی در بانک های بزرگ تر بیشتر است. درواقع بانک های بزرگ تر با افزایش درآمد غیر از بهره، ریسک سیستمی را به میزان بیشتری کاهش می دهند. نتایج حاکی از آن است که نمی توان به طور قوی اثر اندازه را بر ریسک سیستمی بانک های نمونه پذیرفت.